Από τον Αντώνη στην Τέτη

Όσοι από τους αναγνώστες μου είναι ιδιαιτέρως προσεχτικοί, θα πρόσεξαν πως στο δεύτερο βιβλίο μου, όπως και στο τρίτο αλλος έχει κάνει τα σκίτσα.

Στο πρώτο αυτός ,που με είχε ζωγραφίσει ήταν ο καλός και σπουδαίος μας σκιτσογράφος και γελοιογράφος Αντώνης Καλαμάρας -φίλος στενός του μπαμπά και της μαμάς μου, μα και μεγάλος δικός μου θαυμαστής (και της Ασπασίας , βεβαίως).

Μα όταν πια ήταν να κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου, ο κ. Αντώνης δεν ήταν πια μαζί μας. Κι έτσι ψάξαμε να βρούμε ένα άλλον σκιτσογράφο, που όμως το ύφος του δεν θα ήταν και τόσο πέρα από το αντίστοιχο του Καλαμάρα. 

Η Τέτη Σώλου με χαρά και συγκίνηση δέχτηκε να συνεχίσει αυτό που ένας άλλος είχε ξεκινήσει. Και έτσι η Τέτη με ζωγράφισε με το δικό της βέβαια τρόπο, αλλά πάνω στη λογική που ο καλός μου κ. Αντώνης είχε ξεκινήσει.

Σε αυτήν εδώ την ανάρτηση σας παρουσιάζω πορτραίτα μου έτσι όπως τα είχε σκιτσάρει ο Καλαμάρας, αλλά χρωματισμένα από την Τέτη.

(Δείχνω κάπως ...μπέμπης! Ε, μην ξεχνάτε πως εμείς τα παιδιά, από τη μια στιγμή στην άλλη... ρίχνουμε μπόι!)

Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού

        ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΟΥ

Το ομολογώ πως είμαι απαράδεχτος.
Αλλά, πάλι -λέω στον εαυτό μου- πως έχω και κάποιες δικαιολογίες για την καθυστέρηση με την οποία ανεβάζω και στο blog μου τα ονόματα των εκπαιδευτικών που τα κείμενά τους ξεχώρισαν στον διαγωνισμό με θέμα: «Ο πιο κεφάτος, έξυπνος, αστείος, σκανταλιάρης, χαριτωμένος... -Ουφ! Τέλος πάντων!- ... ο πιο ασυνήθιστος μαθητής που μου έτυχε να έχω».
Κάτι η έκδοση του νέου μου βιβλίου, κάτι οι διακοπές του Πάσχα, κάτι από εδώ, κάτι από εκεί... Τέλος πάντων! Κάλιο αργά, παρά ποτέ.
Λοιπόν, δεν ήταν και πάρα πολλοί εκείνοι που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό.
Δεν ξέρω γιατί... Μπορεί να μην τον πήρανε είδηση... Μπορεί, πάλι, πολλοί δάσκαλοι να μη θέλουν να τους εξετάζει ένας μαθητής... Μπορεί, όμως, και να μην είναι και τόσοι εκείνοι που τους έτυχε μαθητής περισσότερο κεφάτος, έξυπνος, αστείος, σκανταλιάρης, χαριτωμένος από εμένα!
Μάλλον, αυτό θα είναι.
Λοιπόν, κάπου 20 ήταν οι δάσκαλοι που στείλανε κείμενά τους και ομολογώ πως μαζί με τον καλό μου Μάνο Κοντολέων δυσκολευτήκαμε να ξεχωρίσουμε τα τρία πρώτα βραβεία.
Αλλά έτσι έπρεπε να γίνει και να που καταλήξαμε:
1ο Βραβείο: Αμπράζη Κατερίνα
2ο Βραβείο: Σπυροπούλου Μαρία
3ο Βραβείο: Γιώργος Αμπατζίδης
Μπράβο τους και Μπράβο και σε όλους τους άλλους.
Δεν ήταν μόνο που τα κείμενα όλα είχαν το καθένα τη χάρη του. Ήταν και που όλοι αυτοί οι 20 δάσκαλοι δείξανε πόσο πολύ αγαπούν το έργο τους  και τους μαθητές τους.
Κι όταν ένας δάσκαλος αγαπά αυτό που κάνει και αυτόν για τον οποίο το κάνει, τότε αξίζει όχι ένα βραβείο, αλλά πολλά.

 

Η παρέα του τρίτου μου βιβλίου

Λοιπόν, αυτοί και ακόμα μερικοί άλλοι, είναι οι πρωταγωνιστές του νέου μου βιβλίου.
Θυμάστε που όταν είχε κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου, είχα σκεφτεί να κάνω μια δημοσκόπηση να δούμε ποιος ή ποια από την παρέα μου θα ήταν οι πιο δημοφιλείς στους αναγνώστες;
Ε, λοιπόν, μαντεύετε ποιο βγήκαν πρώτοι;
Καλά, δε σας το λέω ακόμα!
Για σκεφτείτε λιγάκι... Τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο να τους ανακαλύψετε! 

Ευχές από την κα Πηνελόπη

Μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο μου βιβλίο και εγώ αμέσως το έστειλα σε κάποιους καλούς μου φίλους συγγραφείς. Και ασφαλώς πρώτη απ΄ όλους το πήρε η κυρία Πηνελόπη -η μεγάλη μας συγγραφέας, στενή φιλενάδα του μπαμπά και της μαμάς μου και που όλοι θα θυμάστε το πόσο με βοήθησε στο πρώτο μου βιβλίο.
Λοιπόν, μόλις πήρα ένα σημείωμα της και δεν αντέχω, το μοιράζομαι μαζί σας.
Μου έγραψε, λοιπόν, η κυρία Πηνελόπη:

Γεια σου, Δαμιανέ!
Χριστός Ανέστη!
Διάβασα το νέο βιβλίο σου «Ο αδελφός της Ασπασίας 3» και πολύ διασκέδασα! ΄Ηταν εκπληκτική η ιδέα σου να ασχοληθείς με τα ζώδια και τη μυθολογική καταγωγή των ονομάτων τους στο Φεστιβάλ Αφήγησης της Καλορίγανης. Γι’ αυτό και δίκαια είχες μεγάλη επιτυχία! Επίσης, πολύ συγκινήθηκα που με έβαλες κι εμένα σε κάποιες σελίδες κι αυτού του βιβλίου σου και σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια.
Εύχομαι να συνεχίσεις να γράφεις διασκεδαστικές περιπέτειες με τον μοναδικό σου τροπο! Τις χρειαζόμαστε μικροί και μεγάλοι!
Σε φιλώ
Πηνελόπη

Αχ, σας ευχαριστώ πολύ κυρία Πηνελόπη. Και όπως η αδελφή μου η Ασπασία είπε πριν από λίγες μέρες, τα έργα της δικιάς σας γενιάς συγγραφέων, εμείς οι νέοι γραφιάδες πάντα θα θαυμάζουμε και θα προσπαθούμε αντάξιά τους να γράφουμε.

Και τώρα ... ΤΟ ΤΡΙΤΟ

Μάλιστα!... Έγινα ο συγγραφέας των τριών βιβλίων!!!
Και με το τρίτο μου.... Ελάτε να πάμε κατασκήνωση.
Μάλιστα, δεκαπέντε μέρες στις πλαγιές του Ολύμπου. Με βόλτες στο υπέροχο βουνό και μπάνια την θάλασσα που ακουμπά στα πόδια του (Καλά είμαι και ο πρώτος στις λυρικές περιγραφές!)
Αλλά αυτό που  θα σας μείνει αξέχαστο από αυτήν την κατασκήνωση είναι που κάθε βραδιά, θα σας λέω και μια διαφορετική ιστορία. Κάθε βράδυ και μια ιστορία για ένα... ζώδιο 
Μαζί μου και όλη η γνωστή σας παρέα -ο μπαμπάς, η μαμά, η Ασπασία (ΒΕΒΑΙΑ!), η θεία Ζωζώ σε νέες... τρέλες, ο Γιωργής (που ερωτεύεται!!!)...
Και κάπου κρυμένος και ο Αστέριος Αστεράς -αυτή τη φορά έχει μαζί του και μια ολόκληρη συμμορία ...πουλιών.
Αλλά εγώ δε μασάω από κάτι τέτοια!
Σας έχω πάντα μαζί μου και κανένα δε φοβάμαι!